Katarzyna Puzyńska - Z jednym wyjątkiem

Znów biorę kubek ulubionej zielonej herbaty i przechodzę przez tak dobrze znane ramy. Grzesznie zachłystuję się kolejnymi odwiedzinami w mazurskim Lipowie, by ponownie odkrywać zapamiętane, wydeptane koleiny przebytych ścieżek.

Kalejdoskop rozbitych szkiełek, splatających się w fabułę. Zbyt licznych, zbyt barwnych, źle wykrojonych. Niedopasowanych do siebie. Tworzących zbyt krzykliwą i niekształtną mozaikę.

Historia, którą czyta się z irytująco rozwleczonym niepokojem. Bo czy naprawdę potrzeba aż tylu stron zawiłej intrygi, by zgubić duszę całej opowieści? Nie, nie potrzeba. Dlatego tak bardzo uwierał mnie ten drobny spadek formy autorki.

I mimo mej bezgranicznej i bezkrytycznej miłości do Lipowa, ta opowieść mnie zmęczyła i trochę znużyła. Momentami była zbyt i za bardzo. Niedogodność, ale wciąż magnetyczna opowieść.

Opis książki:

Po zimie nie zostało już śladu. Wiosna przejmuje świat w swoje władanie. Kwitną kasztanowce, a na polach szumi zielone jeszcze zboże. Przy tej sprzyjającej aurze młodszy aspirant Daniel Podgórski zamierza nareszcie zmienić swoje życie i oświadczyć się Weronice.

Tymczasem w okolicach Lipowa umiera pewna kwiaciarka. Kobieta jest już wiekowa, więc jej śmierć początkowo nie wydaje się wcale podejrzana. Z jakiegoś powodu jednak ratowniczka medyczna z karetki pogotowia wezwanej przez sąsiadkę zmarłej, nalega na natychmiastowe sprowadzenie policji. Szybko okazuje się, że kobieta miała rację i kwiaciarka została zabita.

Daniel Podgórski i komisarz Klementyna Kopp stają przed kolejnym trudnym zadaniem. Kto mógł życzyć śmierci samotnej starszej pani? Dlaczego wytatuował na jej piersi trudny do odcyfrowania napis? Co ma z tym wszystkim wspólnego historia pary młodych ludzi sprzed ponad stu sześćdziesięciu lat?

"Z jednym wyjątkiem" to czwarty tom sagi. Seria o Lipowie to nie tylko trzymające w napięciu klasyczne kryminały psychologiczne, ale także powieści z rozbudowanym wątkiem społecznym i obyczajowym, które porównywane są do książek Agathy Christie i szwedzkiej królowej gatunku, Camilli Läckberg.

Moja ocena 3.5/6