-Przepraszasz?
-Nie wpadajmy w przesadę. Po prostu uznaję fakt, że mogłam przesadzić w swojej reakcji, chociaż była ona efektem prowokacji, której padłam ofiarą, zatem możemy przyjąć, że wina leży po obu stronach.
Oczywiście,że wtedy jeszcze żyła.Na siedzącego przy kawie trupa z pewnością ktoś zwróciłby uwagę.
Kolejna opowieść o siostrach Sucharskich. O tym co zabawne i absurdalne, niemożliwe i zwyczajne, ważne i mało istotne. Plecionka o nieprawdopodobnych zbiegach okoliczności, nitce kryminału, ściegu komedii pomyłek i grubym splocie czarnego humoru. Napisana z lekkością.
Historia, która czyta się sama. Trzyma poziom, chociaż nie zachwyca jak poprzednie tomy. Bo czasem to co najlepsze potrafi się zwyczajnie znudzić. Może dobrze, że to ostatnia opowieść o siostrach Sucharskich. Jeszcze pozostało blade poczucie niedosytu i letni uśmiech rozrzewnienia, zamiast krzywego grymasu niesmaku i znudzenia. Przeciągnięta.
Opis książki:
Natalie powracają, by uciec w wielkim stylu...
W Międzyzdrojach, uroczej nadmorskiej miejscowości wypoczynkowej, gdzie zazwyczaj najgorszą plagą są kieszonkowcy, zostają znalezione zwłoki młodej kobiety. Nikt nie wie, kim była ofiara morderstwa. W tym samym czasie ktoś włamuje się do pustego pokoju w eleganckim hotelu. Nie ma żadnych śladów, nic nie ginie. Policja jest bezsilna. Traf chce, że właśnie wtedy nad polskim morzem odpoczywają siostry Sucharskie. Nieoczekiwanie mężczyźni ich życia sprawili im zawód, tak więc Natalie postanowiły uciec z domu. Ale jak długo można leżeć bezczynnie na plaży? I co robić, gdy z nieba leje się piekielny żar? Siostry na własną rękę zaczynają prowadzić śledztwo, wchodząc w drogę miejscowym stróżom prawa. Jak to Natalie.
Natalie powracają, by uciec w wielkim stylu...
W Międzyzdrojach, uroczej nadmorskiej miejscowości wypoczynkowej, gdzie zazwyczaj najgorszą plagą są kieszonkowcy, zostają znalezione zwłoki młodej kobiety. Nikt nie wie, kim była ofiara morderstwa. W tym samym czasie ktoś włamuje się do pustego pokoju w eleganckim hotelu. Nie ma żadnych śladów, nic nie ginie. Policja jest bezsilna. Traf chce, że właśnie wtedy nad polskim morzem odpoczywają siostry Sucharskie. Nieoczekiwanie mężczyźni ich życia sprawili im zawód, tak więc Natalie postanowiły uciec z domu. Ale jak długo można leżeć bezczynnie na plaży? I co robić, gdy z nieba leje się piekielny żar? Siostry na własną rękę zaczynają prowadzić śledztwo, wchodząc w drogę miejscowym stróżom prawa. Jak to Natalie.
Moja ocena 3.5/6
Spotkałam się z ogromem pozytywnych opinii na temat twórczości Rudnickiej, więc na pewno sięgnę po jej powieści, chociażby po to, aby przekonać się na własnej skórze, jakie wrażenia wywrą na mnie historie, które stworzyła.
OdpowiedzUsuńJej książki są lekkimi, zabawnymi opowieściami, które czyta się przyjemnością. W sam raz by się oderwać po ciężkim dniu ;)
Usuń