Iwona Banach - Lokator do wynajęcia

Opowieść, przy której czułam się zakrzyczana. Bo została napisana przy użyciu wykrzykników, które kończą nieomal każde zdanie. Chaotyczna i nie do końca spójna. 

Obrazki zmieniające się jak w przyśpieszonym kalejdoskopie. Zbyt kolorowe, zbyt jaskrawe i zbyt intensywne. Nie pozwalają ani się zatrzymać, ani odetchnąć, ani nacieszyć płynącą opowieścią. Zamiast rozrywki i śmiechu, było znużenie i sporadyczne wygięcie ust w rogalik. Za dużo i za bardzo, a to nigdy nie kończy się dobrze.

Opowieść idealna. W teorii. Rzeczywistość obnaża niedoskonałości, uwypukla niedopracowanie i irytuje. Przeciągnięta historia o zbyt dosadnym języku i piramidalnym, nieśmiesznym  mnóstwem wykrzykników.  Niewykorzystany pomysł. Wydmuszka.

Opis książki:

Nowa powieść laureatki konkursu literackiego Wydawnictwa „Nasza Księgarnia”!

Uważasz, że nie ma gorszej zmory niż Regi ze „Szczęśliwego pecha”? W takim razie... poznaj starszą panią!

W maleńkiej górskiej wiosce dwie niezbyt grzeczne staruszki planują gigantyczny przekręt... Nie wiedzą jednak, że wkrótce przeszkodzi im niejaka Miśka, z zawodu lokatorka do wynajęcia, a także jej towarzysz – mięśniak o duszy romantyka, który boi się nawet pająków. To jednak nie koniec atrakcji. Para nieobliczalnych psów umila życie wszystkim dookoła, nie wyłączając policjantów, w domu panoszy się wisielec, tajemnicza siła rzuca nożami i maszynką do mięsa… ale najgorsi są górale. Choć nie, najgorsze są góralki. Żadne zjawiska nadprzyrodzone nie wytrzymują konkurencji. A gdy na horyzoncie pojawia się morderca, niemal na nikim nie robi to już większego wrażenia.

Autorka lojalnie ostrzega swoich czytelników: każda, nawet przypadkowa interakcja z góralami może zagrażać zdrowiu i życiu, a przed wyjazdem do Zakopanego bezwzględnie należy odwiedzić lekarza lub farmaceutę.

Moja ocena 2.5/6