Camilla Läckberg - "Ofiara losu"

Czasem los prowadzi nas bardzo dziwnymi ścieżkami.

Kiedy zaczęłam czytać książkę poczułam się tak, jakbym trafiła na spotkanie ze starymi znajomymi, którzy opowiadają o swojej codzienności. I chyba to polubiłam. Taką stabilność, powtarzalność wykreowanych postaci. Nie ma zaskoczeń, zapoznawania się i dopasowywania. Są wygniecione i ciepłe ramiona znanych ludzi, i taka zwyczajna, udeptana codzienność. To wystarcza, by książkę czytało się dobrze.

"Ofiara losu" kolejny kryminał, który wciąga po kilku pierwszych stronach. Fabuła zawiła i intrygująca. Akcja toczy się nieśpiesznie i powoli. Kolejne obrazki pasujące do odkrycia zagadki pojawiają się leniwie. A odpowiedzi na wiele pytań trzeba poszukać, najlepiej w przeszłości, małych fragmentach wspomnień. Natomiast samo zakończenie bez fajerwerków, dość łatwe do przewidzenia. 

"Ofiara losu" to dobra książka, chociaż wyczuwa się w niej drobny spadek formy autorki. Albo może jej przerost? Tak czy siak, wątek kryminalny trochę obniżył lot, wątek obyczajowy również stał się trochę nudnawy, ale całość nadal czytałam z zapartym tchem, w każdej możliwej chwili, jaka pozwalała na otwarcie książki. Magnetyzm.

Opis książki:

Policja w Tanumshede bada wypadek samochodowy. To, co wygląda na tragiczne zdarzenie bez śladów niecnych intencji, okazuje się czymś całkowicie innym. Kiedy dochodzi do kolejnego, równie tajemniczego zdarzenia, pojawia się hipoteza - a jeśli ofiary obu wypadków zamordowano? Policja w Tanumshede ma pełne ręce roboty, tym bardziej, że w mieście kręcony jest telewizyjny reality show. Obecność kamer podsyca konflikt między „gwiazdami” i miejscową społecznością. Czy zabójca kryje się w małej grupie głodnych mediów ludzi współpracujących z programem? Patrik Hedström ma problem z tą sprawą. Jednocześnie zajęty jest przygotowaniami do zbliżającego się ślubu z Ericą. Czas i wysiłek poświęcony na planowanie tego wydarzenia przeradza się we frustrację i stres. Napięcie jest tym większe, że u Patrika i Eriki mieszka jej siostra Anna z dziećmi. Niełatwo jest poradzić sobie z drobnymi kompromisami codziennego życia i ściganiem zabójcy, co widać szczególnie wyraźnie, kiedy Erica zaczyna podejrzewać, że Anna interesuje się całkowicie nieoczekiwanie jedną z osób z kręgu jej przyjaciół... 

Klucznik (książka w książce, postacie kobiece)

Czytam opasłe tomiska - 448 stron 

Pod hasłem - podaj cegłę, 400+

 

Moja ocena 4/6