Amélie Nothomb - "Kosmetyka wroga"

Sprawiedliwość nie istnieje; ofiarami padają zawsze niewinni.

Lubisz rozmawiać? Pewnie tak. Bo każdy czasem ma ochotę, z kimś, zamienić kilka słów. Gorzej, kiedy Twój rozmówca narzuca swoją obecność, swoje słowa, swój głos. I nie bardzo masz jak uciec, a zatykanie uszu niewiele pomaga. Czy wtedy taka rozmowa jest jeszcze przyjemnością czy już koszmarem? A jeśli prowadzi do otwarcia dawno zatrzaśniętych drzwi i maluje nowe kolory dawno wyblakłych spraw? Jak to się wtedy skończy dla Ciebie?

"Kosmetyka wroga" to niewielkich rozmiarów książeczka będąca zapisem rozmowy, która odbyła się na lotnisku. Rozmowy początkowo niechcianej, irytującej, ale z biegiem zdań rozmowy intrygującej i pożądanej.Za pomocą dialogu autorka wybiera się w podróż. Daleką i mroczną, prosto wgłąb podświadomości oraz ludzkich instynktów, mrocznych zakamarków duszy, dawno zapomnianych brudnych spraw, której każdy by chciał zachować zagrzebane gdzieś w głębi, aż do końca swego istnienia. Tymczasem, początkowa zwyczajna rozmowa, warstwa po warstwie odgrzebuje to co brzydkie i ukryte, i boleśnie powoli wyciąga, obnażając w jasnym świetle teraźniejszości.

Ta rozmowa dwóch mężczyzn, początkowo niepokoi, irytuje, przeraża, wzbudza dreszcze, zanim jeszcze osiągnie swoje apogeum. Napięcie budowane stopniowo przykuwa uwagę. Wysublimowany język, ale prosty w odbiorze, roi się od filozoficznych rozważań. Ale każde zdanie ma swoje miejsce, idealnie pasuje do reszty. Ta krótka historia to kwintesencja szermierki słownej.

I jedna drobna uwaga. Notka na końcu jest napisana ze zbyt wielkim rozmachem i zdradza zbyt wiele szczegółów. Więc radzę nie czytać jej przed początkiem lektury. Bo stracimy zbyt wiele z wachlarza emocji, który towarzyszy nam w trakcie czytania.

Opis książki

Amelie Nothomb pisząca po francusku i czytana na całym świecie, również w tej książce porusza swój ulubiony temat, jakim jest penetracja ciemnych zakątków ludzkiej jaźni. Akcja powieści dzieje się na paryskim lotnisku i trwa niespełna dwie godziny. Do oczekującegona opóźniony samolot Jerome Angusta dosiada się obcy człowiek i nawiązuje z nim rozmowę. Natręt przedstawia się jako Textor Texel, po czym zaczyna opowiadać osobliwą, niemal fantastyczną historię własnego życia.

Moja ocena 4.5/6