Knut Hamsun - "Głód"

Zacząłem dla pocieszenia się wynajdywać w otaczających mnie rozbawionych ludziach najróżniejsze błędy i wady. Wzruszając złośliwie ramionami śledziłem parę za parą. Dziwiłem się naiwnemu, zadowolonemu z byle czego studentowi, który klepiąc po udach szwaczkę uważa się za rozpustnika europejskiej miary. Spoglądałem ze wstrętem na elegantów, bankowców, wielkich przemysłowców i lwów bulwarowych. Nie pogardzali niczym, nawet żonami żeglarzy i grubymi babami z Kutorvu, które oddają się w pierwszej lepszej bramie za kufel piwa... Piękne zaprawdę syreny! Miejsce obok nich było jeszcze ciepłe od minionej nocy, spędzonej ze strażakiem czy parobkiem stajennym, a tron miłości dostępny wszystkim w każdej chwili...miejsce wolne...proszę...proszę...wchodzić, panowie.
Plułem na chodnik nie bacząc, czy kogoś trafiam, pełen odrazy do tych oto ludzi, co tarli się o siebie i łączyli ze sobą na mych oczach. Podniosłem głowę z dumą, rad, że mogę stąpać czystymi ścieżkami życia

Opowieść utkana z rozedrganych, nieukojonych, płonących słów.  Gorączkowy, niemalże chorobliwy styl narracji w całości absorbuje uwagę, naznacza swoją obecnością wszystkie emocje, wciska się w zakamarki duszy, plącze uczucia i z całą mocą uderza w zamknięte skrawki serca. Irracjonalna, ale boleśnie prawdziwa opowieść o wewnętrznym świecie, o przeżyciach i szalonych myślach. Minimalistyczna, o delikatnych rysach i nierozbudowanej treści. Zostawiająca niedorysowane marginesy własnych interpretacji, szaleństw i skrajności. Metaforyczna, jakże metaforyczna!

Zakończona nagle, niespodziewanie, rozczarowująca. Wielopłaszczyznowość wygładzona, ze zdjętymi warstwami, płaska. Roztrzaskująca się niczym kruchy szkielet, zrzeszotowiały ostatnimi zdaniami. Utykająca odchodząca gorączka.  Kulawa.

Wywracająca uczucia, siejąca niepokój i chaotyczność pojmowanego świata. Niezwyczajna, wielowymiarowa, kalejdoskopowa. Utkana z niepokornych myśli, urywająca się nad brzegiem morza, niedopowiedziana i niedokończona. Wypisana pięknym, wysublimowanym i eleganckim językiem. Historia pisana obrazami, czytana emocjami. Rozpamiętywana.

Opis książki:

„Głód” należy do najważniejszych dwudziestowiecznych utworów powieściowych. W prekursorski sposób analizuje charakter, siły życiowe i energię psychiczną człowieka, dzięki której potrafi on pokonać skrajne przeciwności losu i mimo wszystko przetrwać. Bohaterem powieści jest poszukujący swego miejsca w świecie młody inteligent, nieprzystosowany do życia w bezdusznym społeczeństwie. „Głód” zawiera wątki autobiograficzne, nawiązuje do przeżyć z niełatwej młodości samego Hamsuna, łącząc walory dokumentu epoki i ponadczasowego, wielkiej rangi dzieła literackiego.

Jest to pierwszy przekład utworu z języka norweskiego i jego pierwsze pełne polskie wydanie. 

Z literą w tle - "H"

Moja ocena 5/6