Anne Holt - "Błogosławieni, którzy pragną..."

Książki Anne Holt wywołują we mnie ambiwalentne uczucia. Z jednej strony lubię po nie sięgać, a z drugiej czytając czuję się wyeliminowana poza opowieść, jestem biernym obserwatorem obcych mi ludzi i zdarzeń. Czytając tę książkę było tak samo. Czułam, że stoję z boku, że nie jestem cząstką zdarzeń, że widzę tylko fragment rzeczywistości. Że podglądam przez dziurkę od klucza teatrzyk lalek. 

"Błogosławieni, którzy pragną..." to układanka z rozsypanych puzzli. Chociaż początkowo niewiele do siebie pasuje, stopniowo pojawia się obrazek stworzony z maleńkich fragmentów rzeczywistości. Akcja toczy się jednostajnym tempem, wszystkie wydarzenia następują kolejno po sobie, nie ma nagłych zwrotów, niespodziewanych wątków, stopniowania napięcia. Wszystko biegnie dobrze wydeptaną, prostą ścieżką. Język powieści jest chłodny, oszczędny, sztywny i trochę bezosobowy.

I mogłabym napisać, że ta książka jest płynna i fachowa, że ma ciekawe skonstruowaną fabułę, że porusza problemy alienacji społecznej, że jest intrygująca i przyciągają uwagę. Mogłabym tak napisać, bo tak sobie myślę, że to prawda. Ale kiedy zamknęłam książkę, to czułam w sobie tylko jedno słowo - poprawna. Ta opowieść jest poprawna. Ma w sobie wszystko to, czego oczekujemy od dobrego kryminału z wątkiem obyczajowym. Opowieść napisana stąd dotąd, która jest poprawna.

Opis książki:

Sierżant Hanne Wilhelmsen robi, co może, aby rozwiązać zagadkę krwawych łaźni, nie jest więc zachwycona decyzją przełożonych o przydzieleniu jej dochodzenia w sprawie gwałtu na młodej kobiecie. Jeszcze nie wie, że za jej pośpiech i brak konsekwencji ktoś zapłaci życiem. Gdy odkrywa związek między makabrycznymi zbrodniami i brutalnym gwałtem, rozpoczyna wyścig z czasem. Musi przeszkodzić komuś, kto pragnie sprawiedliwości za wszelką cenę… 

Z literą w tle - "H"

 Moja ocena 3.5/6